Bloter dan je nakie

Tekst: Liselotte Goed

'Hou jij je mond maar, want die bromstem van jou daar wil niemand naar luisteren.' Tijdens mijn workshop Mantrazingen met de ukelele vertelde Maaike mij dat deze opmerking haar lang geleden tot zwijgen had gebracht. Sindsdien had ze geen noot meer gezongen en had ze zichzelf onbewust zelfs aangeleerd met een hogere stem te spreken.

Je stem is wie je bent

Je wilt niet weten hoe vaak ik dit soort verhalen hoor. Heb jij ook zo'n ervaring gehad? Argh. Het frustreert me mateloos, dat zo'n slip of the tongue zo'n grote impact heeft en ervoor zorgt dat iemand niet meer durft te zingen. Zelfs niet onder de douche. Het klinkt als een veroordeling, van je stem, maar voelt als een afwijzing van je hele zijn. Je stem is zo intiem en verbonden met wie je bent, en waarvoor je staat, das je liever je mond houdt om te worden geaccepteerd. En als je denkt dat dit alleen ongeschoolde zangers overkomt, vergeet het maar. Juist mensen die naar het conservatorium gaan, verliezen dikwijls het plezier in musiceren omdat ze elke dag beoordeeld worden.